Pamiętam, jak jeszcze kilka lat temu wydawało mi się, że posiadanie kota to czysta przyjemność. Gdyby ktoś mnie wtedy zapytał, dlaczego tak sądzę, pewnie powiedziałabym coś o mruczeniu na kolanach, zabawnych chwilach z kłębkiem włóczki i wewnętrznym spokoju, jaki daje obserwowanie futrzanego przyjaciela. Dopiero gdy w domu pojawiła się moja pierwsza kotka, przesłodka trikolorka o imieniu Lusia, odkryłam, jak trudne bywa opanowanie wszechobecnej sierści. Najbardziej szokował mnie widok po jednym dniu bez odkurzania: intensywnie zbierała się na kanapie, zalegała na dywanie, a najbardziej irytowało mnie to, że wciąż widziałam jej małe kłaczki na pościeli. Używałam różnorodnych szczotek do czyszczenia tekstyliów, a w moim koszyku zakupowym zawsze znajdowały się rolki do zbierania sierści. Jednak nawet najwytrwalsze starania nie rozwiązywały problemu w stu procentach.

Wtedy wpadła mi w ręce informacja o produkcie Vamoosh, który rzekomo potrafi rozpuścić kocią sierść w trakcie prania. Brzmiało to trochę zbyt pięknie, by mogło być prawdziwe, ale zmęczenie ciągłą walką o czystość w domu sprawiło, że postanowiłam spróbować. Słyszałam wcześniej o różnych detergentach przeznaczonych do prania posłań dla zwierząt, a także o specjalnych dodatkach do płukania, które miały ułatwiać usuwanie sierści. Jednak dopiero Vamoosh okazał się produktem, który faktycznie działa zgodnie z obietnicami producenta. Co więcej, mogłam go wypróbować nie tylko na kocich legowiskach, ale też na ręcznikach i kocach, które często są przytulnym miejscem dla moich zwierząt i – co tu dużo mówić – po prostu szybko się brudzą i pokrywają futrem.

Ten artykuł jest moją osobistą i nieco bardziej szczegółową relacją na temat Vamoosha: jak używać go w praktyce, co go wyróżnia, a także czy rzeczywiście usuwa kocią sierść tak skutecznie, jak głoszą zachwyceni posiadacze kotów. Mimo że na rynku można znaleźć sporo środków piorących do zadań specjalnych, stosowanie jednego, który obiecuje eliminację futra w pralce, brzmi jak rewolucja – zwłaszcza gdy ma się w domu więcej niż jednego mruczka. Na przykładzie mojej kotki, ale też opierając się na opiniach znajomych, którzy testowali Vamoosh na legowiskach i kocach swoich czworonogów, postaram się pokazać, że problem kociej sierści naprawdę może zejść na dalszy plan.

Skąd bierze się problem z kocią sierścią?

Zanim przejdę do meritum, warto przypomnieć, dlaczego sierść w ogóle stanowi tak duże wyzwanie. Koty linieją niemal przez cały rok, choć wiosną i jesienią proces jest bardziej intensywny. Drobne włoski osadzają się na każdej powierzchni: na kanapie, poduszkach, dywanach, pościeli czy nawet na firankach. Ale to właśnie na tekstyliach, z którymi mamy bezpośredni kontakt – jak ręczniki, koce i poszewki na poduszki – najbardziej odczuwamy tę „puchatą inwazję”.

Na dodatek sierść kotów nie jest łatwo wypłukiwana tradycyjnym praniem. Zauważyłam, że kiedy jeszcze nie używałam Vamoosha i wrzucałam do pralki legowisko, mój wkład czyszczący (zwykły proszek lub płyn do prania) nie radził sobie ze wszystkim. Owszem, część futra zostawała w bębnie, część można było usunąć ręcznie, ale zawsze jakieś niewielkie kłaczki pozostawały w tkaninie. Gdy tkanina wyschła, dość szybko odkrywałam nowe „złoża” kocich włosów – czasem wyglądało to tak, jakby w pralce w ogóle nie toczyła się żadna bitwa z sierścią. Niewystarczające usunięcie sierści w trakcie prania może prowadzić do gromadzenia się resztek wewnątrz pralki, szczególnie w filtrze i w zakamarkach bębna. Następnie przy kolejnych cyklach prania te resztki mogą się ponownie przenosić na ubrania czy ręczniki. W efekcie zamiast pozbyć się problemu, zaczyna on krążyć w zamkniętym obiegu urządzenia.

Vamoosh postanowiło podejść do sprawy z zupełnie innej strony: zamiast tylko „zbierać” sierść i osadzać ją w filtrze, ma ją rozpuszczać w trakcie procesu prania. Tym samym włosy nie gromadzą się we wnętrzu pralki i nie wracają na kolejne partie prania. Ta obietnica brzmiała dla mnie imponująco, bo wiele innych produktów obiecywało jedynie częściowe usunięcie futra albo tak naprawdę nie różniło się niczym od zwykłych detergentów.

Moje pierwsze spotkanie z Vamoosh

Kiedy zdecydowałam się przetestować Vamoosh, musiałam najpierw poszukać konkretnego rodzaju opakowania, które spełniałoby moje potrzeby. Podstawowe pytanie brzmiało: czy produkt sprawdzi się na ulubionej kocyce mojego kota, do której jest tak przywiązany, że właściwie trudno ją usunąć z łóżka? Ta kocykowa „świętość” towarzyszy Luśce niemal wszędzie. Jest często w użyciu, co oznacza, że gromadzi nie tylko sierść, ale również wszelkie drobne zabrudzenia, których kot nabawi się w ciągu dnia. Warto dodać, że koc często prany jest w bardzo wysokiej temperaturze (nawet 90 stopni), bo w tej kwestii jestem dość zasadnicza – chcę mieć pewność, że bakterie i inne drobnoustroje znikają, a sam materiał pozostaje higienicznie czysty. Właśnie do takich „gotujących” się cykli Vamoosh zdawał się być stworzony, więc na starcie zapowiadało się obiecująco.

Pierwsze pranie z dodatkiem Vamoosha postanowiłam przeprowadzić w weekend, kiedy mogłam swobodnie obserwować proces i nieco bardziej się w nim „rozsmakować”. Rzadko się cieszę na myśl o praniu – nie jest to czynność, którą kocham nad życie – ale w tym przypadku byłam naprawdę zaintrygowana. Zanim wrzuciłam koc do pralki, zebrałam z niego powierzchownie sierść przy pomocy zwykłej rolki. Chciałam dać Vamooshowi uczciwą szansę, ale jednocześnie sprawdzić, czy upora się z tym, co rolka i tak nie była w stanie wychwycić (czyli po prostu z drobnymi, wplątanymi w koc włoskami). Wybrałam standardowy długi program z temperaturą około 90 stopni, zgodnie z zaleceniami na etykiecie Vamoosha. Wrzuciłam odpowiednią ilość proszku do pralki, ustawiając się w oczekiwaniu na efekt niczym na seansie filmowym.

Po zakończeniu cyklu prania z bijącym sercem wyjęłam koc. Efekty? Muszę przyznać, że byłam przyjemnie zaskoczona. Materiał wydawał się czystszy niż zazwyczaj i – co ważniejsze – nie wyczuwałam na nim pozostałości sierści. W zasadzie nie było nawet pojedynczych kłaczków, które tak często przemykały mi między palcami, gdy sprawdzałam, czy pranie wyszło perfekcyjnie. Spodobało mi się także to, że w bębnie i w filtrze nie zauważyłam zalegających włosów. Dotąd przeważnie musiałam czyścić filtr po każdym praniu „zwierzęcych” tekstyliów, a i tak coś czasem zostawało w środku. Oczywiście dalej profilaktycznie sprawdziłam filtr, ale byłam pod wrażeniem tego, że nie muszę już z niego wydobywać kłaczków. Najbardziej jednak zaskoczył mnie fakt, że sierść nie była przyczepiona do samych ścianek pralki – to ta irytująca rzecz, która w normalnej sytuacji potrafi zmusić do dodatkowego czyszczenia bębna.

Co tak naprawdę robi Vamoosh?

Vamoosh to detergent zaprojektowany specjalnie z myślą o usuwaniu zwierzęcej sierści – zarówno kociej, jak i psiej. Wprawdzie ja skupię się na kocich futrzakach, ale mój brat, który ma dwa labradory, również z powodzeniem korzysta z Vamoosha i jest nim zachwycony. Z tego, co udało mi się ustalić, środek ten zawiera enzymy oraz substancje, które rozpuszczają sierść już w trakcie cyklu prania w wysokiej temperaturze. Dlaczego wysoka temperatura jest kluczowa? Ponieważ katalizuje działanie enzymów i pozwala na skuteczne rozbicie struktury włosa. W standardowym praniu, zwłaszcza w niższej temperaturze rzędu 40 czy 60 stopni, proces ten jest mniej efektywny, więc można nie uzyskać aż tak zadowalających rezultatów.

Chemiczny aspekt działania Vamoosha może wydawać się skomplikowany, ale w dużym uproszczeniu polega na tym, że otoczka włosa (zbudowana głównie z keratyny) staje się bardziej podatna na degradację. Dzięki temu sierść ulega stopniowemu rozpuszczeniu w środowisku prania. Oczywiście w praktyce oznacza to, że zamiast zbierać skłębione kłaczki z filtra lub bębna, zostają one po prostu wyeliminowane na poziomie chemicznym. To coś, czego zwykłe detergenty do prania (nawet te przeznaczone do trudnych plam) nie potrafią zrobić, bo nie są ukierunkowane na keratynę we włosach zwierząt.

Co ciekawe, producent Vamoosha zapewnia również, że jego produkt jest bezpieczny dla pralki, a także dla samych zwierząt. Jeśli ktoś obawia się, że chemia użyta do rozpuszczania sierści będzie szkodziła tkaninom lub się na nich osadzała, można go uspokoić: środek został przetestowany w warunkach domowych i przy spełnieniu zaleceń producenta (odpowiednia temperatura prania, ilość wsadu oraz przestrzeganie wskazanego dawkowania) nie niszczy tkanin, zachowuje ich pierwotną formę, a pralka pozostaje w pełni sprawna.

Ważne jest jednak, by pamiętać o jednej rzeczy: Vamoosh należy stosować tylko do prania takich przedmiotów, które rzeczywiście możemy „gotować”, czyli prać w okolicach 85–90 stopni Celsjusza. Nie każdy materiał zniesie taką temperaturę. Jeśli więc mamy delikatną narzutę czy cienki koc, który według metki powinien być prany w 40 stopniach, to włączenie maksymalnej temperatury może go po prostu uszkodzić. W praktyce najczęściej używa się Vamoosha do legowisk, ręczników, koców i pościeli. Te rzeczy spokojnie zniosą wysoką temperaturę, a dzięki temu zyskujemy pewność, że sierść faktycznie się rozpuści.

Aneks: moje własne anegdoty i doświadczenia

Chciałabym tu wpleść nieco bardziej osobistych doświadczeń, żeby zilustrować, jak wygląda życie z tym produktem na co dzień i dlaczego tak doceniam tę technologię.

  1. Historia z mocno zabrudzonym kocem
    Moja kotka Lusia pewnego razu przyniosła do domu trochę piachu (mieszkamy blisko działki z ogrodem, gdzie lubi hasać). W efekcie nie tylko sierść była problemem, ale też drobinki ziemi przyklejone do ulubionego koca. Zwykłe wytrzepanie nic nie dało, bo kawałki ziemi zdążyły lekko zaschnąć. Byłam ciekawa, czy Vamoosh da sobie radę również z tym zanieczyszczeniem. Owszem, nie jest on reklamowany jako środek na zabrudzenia typu błoto, ale przy takiej temperaturze prania i odpowiedniej kombinacji detergentów można oczekiwać porządnego efektu.
    Po wyjęciu koca z pralki byłam naprawdę zadowolona: nie dość, że futra nie było widać, to i piasek zniknął niemal całkowicie. Dopiero przy dokładnych oględzinach zauważyłam dosłownie kilka ziarenek, które prawdopodobnie utknęły we włókach. Ale i tak było to jedno z moich najlepszych prań „awaryjnych”.
  2. Test na legowiskach u znajomych
    Przekonałam przyjaciółkę, by również wypróbowała Vamoosh. Ma dwa koty rasy Maine Coon, które słyną z długiej i gęstej sierści. Ich legowiska zawsze były pełne kłaków, a znajoma narzekała, że standardowe pranie w 60 stopniach niewiele daje. Po pierwszym praniu w wysokiej temperaturze z Vamooshem zadzwoniła do mnie z entuzjastyczną relacją. Okazało się, że sierść faktycznie zniknęła, a legowiska wyglądały jak świeżo kupione. Przy kolejnych praniach efekt się powtórzył, co ją przekonało, że to nie był jednorazowy „cud”.
  3. Czy produkt niszczy tkaniny?
    Sama miałam drobne obawy, że wysoka temperatura i dodatkowa chemia mogą osłabić włókna czy spowodować utratę kolorów. Testy na intensywnie turkusowym kocu i czerwonej poszewce na poduszkę pokazały, że nie ma żadnych widocznych zmian. Oczywiście to zależy też od jakości tkaniny – jeśli mamy coś wątpliwej jakości, to każde pranie w 90 stopniach może je zniszczyć. Ale jeśli wcześniej prało się te rzeczy w wysokich temperaturach i nie widziało negatywnych skutków, to i z Vamooshem raczej nie będzie problemu.

Jak poprawnie używać Vamoosha?

Choć sam producent rozpisuje się w dość przejrzysty sposób na opakowaniu, zebrałam kilka własnych spostrzeżeń i porad, które mogą być pomocne, zwłaszcza dla osób używających Vamoosha po raz pierwszy:

Częste wątpliwości i mity wokół prania z Vamooshem

  1. Czy pralka się nie zniszczy?
    To pytanie powraca jak bumerang. Wysoka temperatura prania (ok. 90 stopni) jest z pewnością bardziej obciążająca dla urządzenia niż standardowe 40–60 stopni. Jednak przeciętne pralki mają programy do prania w temperaturze 90 czy 95 stopni – jest to całkowicie normalna funkcja, przydatna do tzw. „gotowania” tkanin, np. pościeli. Jeśli dodatkowo stosujemy się do zaleceń producenta Vamoosha, sama chemia produktu nie powinna wpływać destrukcyjnie na urządzenie. Ważne jednak, by raz na jakiś czas zrobić puste pranie na wysokiej temperaturze, żeby wypłukać wszystkie pozostałości z bębna i przewodów. To zresztą dobre zalecenie niezależne od używania Vamoosha, bo każda pralka z czasem gromadzi wewnątrz resztki detergentów.
  2. Czy produkt faktycznie rozpuszcza sierść w wodzie? Czy to bezpieczne dla środowiska?
    Według producenta, tak – proces rozpuszczania jest możliwy właśnie dzięki enzymom rozbijającym keratynę. Ostatecznie włos ulega biodegradacji w warunkach wysokiej temperatury i obecności określonych składników. Pamiętajmy, że jest to produkt przeznaczony typowo do prania rzeczy „zwierzęcych”. Przy regularnym stosowaniu, ścieki i tak przechodzą przez zakładowe oczyszczalnie, które radzą sobie z takimi związkami organicznymi.
  3. Czy Vamoosh usuwa też inne zabrudzenia, np. mocz zwierzęcy?
    Wysoka temperatura prania na pewno pomaga w usunięciu bakterii i nieprzyjemnych zapachów, a sam środek ma w składzie komponenty myjące. Nie jest to jednak typowy proszek enzymatyczny do plam białkowych, więc jeśli mamy do czynienia z intensywnym zabrudzeniem (np. kot nasikał na koc), warto przynajmniej wstępnie przepłukać taką rzecz lub użyć środka odkażającego czy odplamiającego przed dodaniem Vamoosha. Wielokrotnie jednak prałam posłania z nieco podejrzanym zapachem i wychodziły one pachnące świeżością – więc z praktyki wiem, że Vamoosh radzi sobie również w tym zakresie.
  4. Czy można jednocześnie używać Vamoosha i innego proszku do prania?
    Opinie są tu podzielone. Niektórzy łączą Vamoosh z normalnym proszkiem albo płynem do płukania. Ja sama staram się robić to oszczędnie i zazwyczaj wrzucam tylko Vamoosha, bo zależy mi przede wszystkim na pozbyciu się sierści. Przyznam jednak, że gdy koc jest bardzo zabrudzony, dodaję niewielką ilość zwykłego proszku, żeby mieć pewność, że wszystkie plamy znikną. Chyba nigdy nie zauważyłam, by to kolidowało z działaniem Vamoosha.

Różnice między Vamooshem a zwykłym proszkiem

Zwykłe proszki do prania skupiają się na plamach i zabrudzeniach wynikających z codziennego użytkowania tekstyliów przez człowieka. Oczywiście zawierają enzymy (proteazy, amylazy czy lipazy), ale nie są one ściśle ukierunkowane na rozbijanie keratyny zwierzęcej. Keratyna to główny budulec włosa (zarówno ludzkiego, jak i zwierzęcego), jednak sierść kota ma specyficzną strukturę – bywa bardziej oporna na działanie standardowych środków, zwłaszcza w niskich temperaturach.

Vamoosh bazuje na formule, która łączy enzymy rozkładające białko sierści z detergentem pozwalającym na pranie w temperaturze nawet do 90 stopni. Kluczowa jest tu synergia: silne ogrzanie bębna i aktywne składniki, które potrafią wniknąć w strukturę włosa. W efekcie sierść nie jest tylko „odklejana” od materiału i przenoszona do filtra, lecz ulega rozpuszczeniu.

Zwykły proszek, nawet jeśli ma napis „do prania rzeczy zwierzęcych”, najczęściej dalej będzie po prostu jednym z wielu uniwersalnych środków, które nie celują w sierść w sposób tak precyzyjny. Stąd te różnice w skuteczności – i stąd też moja radość, gdy zobaczyłam efekty prania z Vamooshem po raz pierwszy.

Czy warto go stosować na co dzień?

Zadaję sobie często pytanie, czy jest sens używać Vamoosha przy każdym praniu rzeczy kocich czy psich. Powiedziałabym, że to zależy od indywidualnych potrzeb. Jeśli w domu jest więcej niż jeden zwierzak i ciągle walczymy z sierścią, to pewnie tak. Jeżeli jednak mamy jednego kota, który w dodatku nie linieje zbyt intensywnie, to być może używanie go raz na jakiś czas wystarczy, by przeprać te najistotniejsze tekstylia (np. legowiska, koc, pościel) i utrzymać je w czystości bez kłębków futra.

W moim przypadku używam Vamoosha regularnie raz w tygodniu albo raz na dwa tygodnie, kiedy zbiera mi się większy stos kocich ręczników i innego „kociego asortymentu”. Za każdym razem efekty są dobre, więc nie boję się, że cokolwiek się zmieni w jego działaniu po częstszym stosowaniu.

Porady i wskazówki praktyczne

Aby Vamoosh służył nam jak najlepiej, polecam kilka dodatkowych porad, które sprawdziły się w moim przypadku:

  1. Zapobiegaj nadmiernemu linieniu
    To dość oczywiste, ale i tak często ignorowane: szczotkuj kota regularnie, szczególnie w okresie wzmożonego linienia. Dzięki temu mniej sierści w ogóle trafia na koc, legowisko czy pościel. Dla mnie to jeden z najprostszych sposobów, by ograniczyć problem, zanim w ogóle wystąpi.
  2. Stosuj dodatkowe osłony
    Jeśli kot ma jedno ulubione miejsce do drzemek (np. rożek kanapy), rozważ położenie tam specjalnego koca czy narzuty, którą łatwo wypierzesz. Nie będziesz musieć walczyć z sierścią na całej kanapie – wystarczy, że regularnie przepierzesz tę jedną osłonę w wysokiej temperaturze.
  3. Nie przeładowuj pralki
    Wypchana pralka może sprawić, że Vamoosh będzie słabiej rozprowadzony, a przez to mniej efektywny. Upewnij się, że istnieje swobodny obieg wody i że wszystkie tkaniny mają możliwość pełnego kontaktu ze środkiem piorącym.
  4. Pamiętaj o konserwacji pralki
    Nawet jeśli Vamoosh skutecznie rozpuszcza sierść, dobrze jest co jakiś czas wyczyścić pralkę od środka, np. uruchomić cykl czyszczenia bębna. To dotyczy wszystkich gospodarstw domowych, a w szczególności tych, gdzie używa się specjalistycznych detergentów.
  5. Zabezpiecz swoje dłonie
    Pranie w wysokiej temperaturze wymaga ostrożności, zwłaszcza przy wyjmowaniu rzeczy z pralki. Choć to oczywiste, warto przypomnieć: zawsze poczekaj, aż pralka zakończy cykl i ostygnie, zanim zaczniesz wyjmować gorące tkaniny.

Co mówią inni użytkownicy?

Wielu posiadaczy kotów, z którymi rozmawiałam, potwierdza, że Vamoosh jest dla nich sporym ułatwieniem w codziennej walce z sierścią. Moja przyjaciółka z Maine Coonami uważa wręcz, że produkt powinien być sprzedawany w większych, bardziej ekonomicznych opakowaniach, bo saszetki zużywa w ekspresowym tempie. Zdarzyło mi się też usłyszeć opinie, że Vamoosh jest zbędny, bo i tak przy intensywnym linieniu zawsze coś się gdzieś zaplącze. Jasne, nie jest to magiczna różdżka, która sprawi, że żaden włos nie przedostanie się do tkaniny – jednak skuteczność w usuwaniu dużej części sierści jest według mnie nie do przecenienia.

Kiedy pytałam wśród znajomych na forach internetowych dla kociarzy, większość głosów była pozytywna. Kilka osób podniosło kwestię ceny, bo Vamoosh jest droższy niż standardowy proszek i można go stosować właściwie tylko do wąskiej grupy rzeczy (tych, które chcemy prać w 85–90 stopniach). Dlatego niektórzy traktują go bardziej jak dodatek „od święta” – czyli wrzucają do pralki, gdy muszą zrobić generalne czyszczenie kociego asortymentu. Nie jest to może środek, który na stałe zastąpi wszystkie detergenty do prania, ale raczej produkt do zadań specjalnych, takich jak cotygodniowe lub comiesięczne gruntowne pranie rzeczy, na których zbiera się futro.

W moim odczuciu, Vamoosh to zdecydowanie coś więcej niż chwyt marketingowy. To produkt, który naprawdę pomaga rozwiązać odwieczny problem posiadaczy kotów (i psów): wszechobecne włosy na kocach, posłaniach czy ręcznikach. Za sprawą wysokiej temperatury prania i odpowiednich enzymów, sierść faktycznie ulega rozpuszczeniu, a efekt jest odczuwalny od razu po pierwszym użyciu. Czy to oznacza, że Vamoosh zlikwiduje każdy kłębek sierści w domu i od tej pory już nigdy nie zobaczysz futra na swoim ulubionym narzucie? Niestety, tak idealnie nie będzie – kot w końcu wciąż linieje, a sierść lubi się przemieszczać. Mimo to fakt, że możemy w dużej mierze pozbyć się kłaczków z tych rzeczy, które pierzemy w wysokiej temperaturze, jest potężnym ułatwieniem. Po prostu odpada konieczność czyszczenia filtra pralki z waty sierści i zbierania kocich włosów z materiału, który przecież miał być już czysty.

Dla mnie szczególnie istotne jest, że stosowanie Vamoosha nie sprawia wrażenia, że robię coś „na siłę” czy prowizorycznie. To realnie działa i wiem, że moje ręczniki, koce czy posłania są higienicznie czyste i wolne od futra, które jeszcze niedawno było w każdym zakamarku. Dzięki temu ograniczam roznoszenie sierści w domu, a pralki nie muszę ręcznie czyścić co kilka dni, co bywało naprawdę uciążliwe.

Jeśli miałabym wskazać minusy, wspomniałabym głównie o tym, że:

Z drugiej strony nie znam innego produktu, który by tak dobrze rozwiązywał problem kociego futra w praniu, więc w mojej ocenie plusy zdecydowanie przeważają nad minusami. Wygoda, jaką daje brak konieczności wyciągania kłaków z pralki i poprawiania po niedokładnym praniu, jest bezcenna. Jeśli ktoś zmaga się z naprawdę dużą ilością sierści, to moim zdaniem warto zainwestować w Vamoosha i po prostu raz na jakiś czas urządzić „sesję prania futrzanych tekstyliów”.

Na koniec – choć może zabrzmi to banalnie – muszę przyznać, że odkąd używam Vamoosha, zauważam mniej kurzu i pyłu w domu. Wcześniej sierść kotki Lusi była wszędzie: na meblach, w powietrzu, w najmniejszych szparach podłogi. Teraz wydaje mi się, że większość włosków ląduje na kocu, który regularnie piorę w wysokiej temperaturze i który skutecznie wyłapuje je z futra. Nawet jeśli to tylko cząstkowy efekt i spory wpływ ma fakt, że częściej odkurzam, to i tak cieszę się, że ta liniejąca kula futra nie dominuje już całej przestrzeni mieszkalnej.

Pewnie każdy posiadacz kotów ma swoje metody na ograniczanie sierści i nie twierdzę, że Vamoosh to panaceum na całe zło. Jednak jeśli zastanawiasz się, czy warto zainwestować w dodatkowy środek, który będzie pewnym „game changerem” w praniu rzeczy przesiąkniętych futrem, to w mojej ocenie – tak, warto. Zwłaszcza jeśli często widzisz, że zwykłe detergenty po prostu nie dają rady z grubą warstwą włosków, a filtr pralki wypełnia się nimi po kilku praniach. Ja osobiście nie zamierzam rezygnować z Vamoosha i z każdym kolejnym praniem przekonuję się, że ta decyzja była strzałem w dziesiątkę.

Czy kocia sierść już nie musi być problemem?
Z mojego punktu widzenia – zdecydowanie nie musi. Przynajmniej w zakresie prania tych kluczowych tekstyliów, które nierzadko bywają pokryte futrem w stopniu przyprawiającym o białą gorączkę. Po wypróbowaniu Vamoosha trudno wyobrazić sobie powrót do standardowych sposobów walki z sierścią, bo wreszcie zyskałam wygodę i czas, który mogę poświęcić na coś przyjemniejszego niż wieczne czyszczenie pralki i wyczesywanie kocyków.

Gdybym mogła coś doradzić osobom planującym zakup – sprawdźcie na początek mniejsze opakowanie, wypróbujcie na ręcznikach, kocu czy legowisku, które da się prać w 90 stopniach, i zobaczcie, czy dla was efekt jest wart wprowadzenia kolejnej rzeczy do domowego arsenału środków czystości. Jestem niemal pewna, że jeśli macie w domu futrzastego pupila i ciągłą walkę z jego sierścią, to po pierwszym praniu będziecie pozytywnie zaskoczeni.